Ölüm Gerçeği

‍

Hayatta hiç kimsenin inkar edemeyeceği bir gerçek vardır; o da ölümdür. Ölüm, her yönden varlığını gösterir; yalnız canlılara ve hayvanlara has değildir. Eşyalar da yıldızlar da zamanla ölür.

Salgın hastalıklar, tabii afetler ve insan iradesinden kaynaklanan saldırılar ve intiharlar dahil pek çok şey ölümün sebepleridir. Günümüzdeki trafik kazalarını da unutmamak gerekir.

Salgın hastalıklardan geçmişte 1918-1919 kışında yaşanan İspanyol Hastalığı’nda 500 milyon kişi hastalandı, 40-70 milyon arasında insan öldü. 1957, 1967, 1977 ve 2009 yıllarında ortaya çıkan salgın hastalıklarda da salgın hastalıklar başgösterdi ama hiçbirisi İspanyol Hastalığı kadar ölümcül olmadı. Mevsimsel griplerde de dünya genelinde her yıl 290.000 ila 650.000 arasında ölümler yaşanmaktadır.

Son zamanda ortaya çıkan Covid-19 kaynaklı Koronavirüs Vakasında bu güne kadar dünya genelinde 634.000 kişinin öldüğü söylenmektedir. Türkiye’de ise ölenlerin sayısı 5600 kişi olduğu ve ölümlerin devam ettiği ifade edilmektedir.

Ya savaşlar!?

I. ve II. Dünya savaşında 1914-1918 ve 1940-1945 yılları arasında 8.538.315 asker, 16.687.000 sivil öldü. Toplam 24.290.000 insan bu savaşlar sonucu öldü.

İdeolojik rejimlerin en kanlısı olan “Komünizm” devletlere hakim olup yerleşmesi için öldürülen sivillerin sayısı 60 Milyondan geçtiği söylenmektedir.

Daha sonra ortaya çıkan Kore Savaşında 1.050.000 asker, 510.000 sivil; Cezayir Savaşında 1.400.000 kurban verildi. Yakın zamanda Irak ve Suriyede 2.000.000 (İki milyon) asker ve sivil can verdi.

Ve savaş olmasa, felaketler ve salgın hastalıklar yaşanmasa da her gün dünyada yaklaşık 500.000 insan ölmektedir.

**

Ölüm gündeliktir, beynelmileldir. Her an tehdit altında olan ben isem de ölenler hep diğerleridir. Aniden öteki dünyaya geçmek için bir şeye gerek yok; damar içinde bir kan pıhtısının ve bip kalp spazmının olması yeterlidir.

Ölümün günü, saati, yeri, sebebi bilinmez. Her an içimizden biri ölmeye aday ilk kişidir. Bu sebeple ölmek değil, gerçekte yaşamak mucizedir.

İnsan son nefesini verdikten sonra da ölmeye devam eder. Cesedimizi bir çekirdek gibi toprağa girer ve çürümeye devam eder. Çürümeyen cesetler de vardır. Ama sonuçta çekirdeğin yeniden hayat bulması ve ağaç olması gibi, cesedimiz de yeniden dirilir ve hayat bir başka âlemde devam eder. Sonra yüce Allah elektriğin düğmesine basınca koca bir şehir bir anda ışıklandığı gibi ruhlarımız cesetlerine girer ve yeni bir hayata doğduğumuzu anlarız.

**

Ölüm anne karnındaki bebek gibi yeni bir hayata, ölümsüz bir hayata doğmak demektir. Ancak bu yeni doğumun farkı bebek olarak değil; Allah’ın kudreti ile mükemmel bir insan olarak dirilmiş olmamızdır. Zira dünyada Allah’ın “Hikmet”i gereği zamana, beklemeye ve sebeplere ihtiyaç duyulur; ancak ahirette “Kudret” hükümfermadır, sebeplere, zamana ve beklemeye ihtiyaç olmaz.

**

Ölüm hem korkunçtur, hem de büyüleyicidir; ona asla kayıtsız kalınamaz. Korkunçtur; çünkü sizi sevdiklerinizden ayırır. Büyüleyicidir; çünkü canlıları yeniler ve yeni hayatlara kapı açar. Hayat bütün canlılarda ölmek ve dirilmek şeklinde devam eder.

Şayet hayat seviliyor, ölüm sevilmiyor ise bu hayatı gerçekten sevdiğimiz amlamına gelmez.

**

Varlıkra tekamül esastır.  Ruh ölümsüzdür ve daima tekamül etme istidadında yaratılmıştır. Ruh için sonsuz bir hayat ihtiyacı vardır ve bunun için insan ölümüsüzlük ister. Hayatı bir an olsun devam ettirmek ve hayatına bir şeyler katabilmek için her fedakarlığı yapar. Ama ne var ki, çokları bu hayattan kendisini tekamül ettirecek ve mükemmel bir insan olacak şekilde istifade etmez. Tembel bir talebe gibi gafletle, oyun ve eğlence ile hayatını geçirir.

Ne mutlu hayatı gereği gibi yaşayan ve ölümü bayramı karşılar gibi karşılayabilenlere...

‍