Yanılgılar

‍
1. Köken, ırk, din ve menfaat üzerinden siyaset yapanlar çok büyük yanılgı içindedirler...

2. Siyasetin amacı ülkede birlik ve beraberliği sağlamaktır. Birlik ve beraberlik, ittihat ve ittifak menfaat dağıtmakla, inanç grupları içinde fitne sokmak, birilerine menfaat sağlayıp kendine çekmek, aralarına fitne vermekle de sağlanmaz. Bunlar ihtilafları körükler, kıskançlıklara ve kavgalara sebep olur. Siyasiler bundan kısa süre oy devşirerek kendi menfaatlerini korur ve amaçlarına hizmet ederler; ancak ülkede büyük fesat ve düşmanlık tohumlarının ekilmesine sebep olurlar. Böyle bir siyasetten şeytandan kaçar gibi kaçmak gerekir. Zira bu fesadı şeytan yapamaz...

‍
3. Fikir ekollerinin, inanç ve mezheplerin dinî, târihî, fikrî, siyâsî çok derin kökenleri ve yapıları vardır. Üzerine gitmekle, yok etmeye çalışmakla, aralarına ihtilaf vermekle yok olmaz, bilakis daha da güçlenerek devam eder. Çünkü batıl ve sapık fikir ve düşüncelerde dahi varlıklarının devamına sebep olan bir hakikat yönü vardır. İlâhi ve hak dinden başka hiçbir görüş ve düşünce yüzde yüz doğru olmaz. İnanç ve fikir ekolleri dışarıdan gelen fitne ve saldırılara karşı içeride çok büyük bir mukavemet gösterirler. Zira yün ıslatılıp dövüldükçe veya üzerinde tepindikçe daha sağlam keçe olur. Bu gerekçelerden dolayı baskılarla bir inanç ve fikrin yok olacağını düşünmek büyük bir yanılgıdır.

‍
4. Kendisi ile kavgalı, başkalarından ilgi ve takdir bekleyen modern çağ insanı! Bahtiyar Vahapzâde’yi dinle! “Kendin Ol!” Başkalarının fikirleri ile kafanı bulandırarak “Kıbleyi Şaşırma!” Allah’ın ibadete ihtiyacı yok ama sen ibadetin faziletinden istifade edemezsin. Üstelik vazifenin düzgün yapmadığın için de pek çok “Haksızlıklara ve zulümlere” sebep olur, pek çok mesuliyet-i maneviyeyi yüklenip cehenneme ehil olursun...

‍
5. Hz. Ali (ra) diyor ki: “Ey Iraklılar! Ben Allah’ın konuşan kitabıyım; onların mızraklarının ucuna taktıkları kitap sayfaları ise susan kitaptır. Onları hezimete uğratın! Sakın vazgeçip geri çekilmeyin!” dedi. Ama Irak’lılar dinlemeyerek yanıldılar.

‍
6. Peygamberimiz (asm) buyurdu: “Allah kâinatı yaratmadan önce “Amâ”da idi. Altında da üstünde de hava vardı.” (Tirmizi, Tefsir-i Sure 11, 1; İbn-i Mâce Mukaddime, 13; Ahmed b. Hanbel, 4: 11-12.) Amâ, bilinmezlik anlamına gelir. Başka anlamlar yükleyenler yanıldılar.

‍
7. “Hayatın alevi başkasından ödünç alınmaz. O kendi ruhundan yakılmalıdır.” (M. İkbâl..)

‍
8. Medeniyetin kaynağı şehirliliktir. Yerleşik hayat olmazsa, fen ve sanat, ilim ve fikir gelişmez.

‍
9. İslamda ilimler “Hayır ve Şer” esası üzerine oturmuştur. Şerle meşguliyet caiz olmadığı için “Felsefî” ve “Aklî” şer olarak görülmüş ve okutulmamıştır.

‍
10. Metni bırakıp sadece haşiyeler ve yorumlarla meşguliyet kişiyi çıkılmaz sokaklara ve yanlış yollara sevk eder. Bu nedenle Bediüzzaman metni bırakıp haşiyelerle meşguliyetin yanlış olduğunu ifade etmiştir.

‍
11. Kur’an hakkında ciddi bilgisi olmayan Hıristiyan ve Yahudilerin Kur’an-ı Kerimi mevcut İncil ve Tevrat’a kıyas ederek yanılıyorlar. Zira Kur’an İlâhidir, Tevrat ve İncil ise tahrif edilmiştir.

‍
12. Kendilerinin bilmediği hususları başkalarının da bilmeyeceğini söylemek ilim adamlarının yanılgısıdır. Bilgi tek başına insanın amacına hizmet etmez. Hayatı kolaylaştırır; ancak hayata bir anlam kazandırmaz. Hayatın anlamı ancak İMAN ile anlaşılır. Bu sebepler Bediüzzaman “İman hem nurdur, hem kuvvettir.” buyurur.

‍
13. İman ve ahlak birbirinden ayrılmaz. İmansız ahlakın topluma yarar vereceğini düşünen filozoflar ve ilim adamları yanılmışlardır. Ahlak ancak din ve iman ile değer kazanır. Bu sebeple peygamberimiz (asm) “Din ahlaktır.” “Sizin ahlakça mükemmel olanınız imanca kemale ereninizdir.” buyurmuşlardır.

‍
14. Medeniyetin insanlığa fayda sağlaması ancak İMAN’lı bir hayatla mümkündür. İmansız medeniyet hayatı kolaylaştırmaktan öte hayata bir anlam katmaz.

‍